Objawy Parkinsona

Choroba Parkinsona: objawy

Choroba Parkinsona zaczyna się podstępnie, ponieważ spadek stężenia dopaminy w mózgu jest procesem trwającym lata lub dziesięciolecia, który z czasem prowadzi tylko do zauważalnych zaburzeń. Upadek dopaminergicznych komórek nerwowych mózgu często rozpoczyna się na wiele lat przed pojawieniem się pierwszych wczesnych objawów choroby.

Upośledzenia stają się silniejsze, a zatem z czasem stają się wyraźniej rozpoznawalne. Przyczyny choroby Parkinsona są nadal nieznane.

nawigacja

• Kontynuuj czytanie
• więcej na ten temat
• Porady, pliki do pobrania i narzędzia

• Jakie wczesne objawy mogą wystąpić?
• Jakie są główne objawy choroby Parkinsona?
• Jakie inne objawy mogę wystąpić?

Na ogół rozróżnia się pomiędzy możliwych objawach choroby Parkinsona, tak zwanego silnika objawów, to znaczy, objawy związane z ruchem oraz innych niż silniki objawów, które mogą wahać się od bólu, zaburzenia czynności pęcherza, zaburzeń psychicznych i poznawczych, a nawet demencji.

Jakie wczesne objawy mogą wystąpić?

Różne mniej lub bardziej charakterystyczne dolegliwości mogą być pierwszymi oznakami lub wczesnymi objawami choroby. Jednak często początkowo nie są one związane z chorobą Parkinsona i dlatego nie są odpowiednio leczone. Wczesne objawy to na przykład:

• ogólne obniżenie wydajności,
• Zaburzenia snu,
• Brak przyjemności i zainteresowania,
• nastrój depresyjny, łatwa drażliwość,
• reumatoidalne bóle mięśni karku, pleców, rąk i nóg,
• Zaparcia spowodowane zmniejszeniem ruchu jelit,
• zmniejszone, a później brak kołysania ręki podczas chodzenia lub biegania,
• Spowolnienie ruchów (np. Mycie, jedzenie, ubieranie itp. Trwa dłużej niż zwykle),
• początkowa sztywność kończyn,
• Trudność w wstawaniu z krzesła,
• narastający niepokój,
• powolny, cichy język,
• Spadek elastyczności umysłowej,
• Zmiany kroju pisma,
• Zmiany wyrazu twarzy,
• Osłabienie krążenia,
• Zaburzenia węchu i smaku,
• narastające trudności we wszystkich sprawach codziennego życia.

Jakie są główne objawy choroby Parkinsona?

W przebiegu choroby nasilają się różne wczesne objawy. Z biegiem czasu na pierwszy plan wysuwają się cztery objawy głównie motoryczne, które są głównymi objawami (objawami kardynalnymi) choroby. To są:

• Siedzący tryb życia (akinezja)
• Sztywność mięśni (sztywność)
• Drżenie (drżenie)
• Zaburzenia stabilności postawy i bezpieczeństwa chodu (niestabilność postawy)

Siedzący tryb życia (akinezja)

Głównym objawem choroby Parkinsona jest tak zwana akinezja lub akinezja. Uszkodzone są dobrowolne ruchy tułowia, ramion, nóg i mięśni twarzy, a także mowa. Ruchy są spowolnione (bradykinezja). Szczególnie dotyczy to postawy, chodu, mimiki twarzy, języka i zdolności motorycznych; na początku objawy dotyczą tylko jednej strony ciała.

• Na przykład typowe jest, że ramię lub nogę można uruchomić dopiero po pewnym czasie. Problem może pojawić się bardzo nagle, to znaczy z jednej chwili do drugiej nie można już wykonywać normalnych sekwencji ruchów.
• Z biegiem czasu często pojawiają się zaburzenia chodu, np. Często ciągnięta jest jedna noga, a wzór chodu zmniejsza się. Problemy przy ruszaniu („hamowanie na początku”), przy wstawaniu i przy szybkim zatrzymywaniu są bardzo częste. Podczas ruchów obrotowych pacjenci potrzebują więcej kroków pośrednich.
• W miarę postępu choroby pojawiają się problemy z równowagą i zwiększoną skłonnością do upadków. Niektóre osoby poważnie dotknięte chorobą stają się coraz szybsze podczas chodzenia, aż ich nogi nie mogą już nadążyć, a tym samym coraz bardziej narażone są na ryzyko upadku.
• Osoby dotknięte chorobą mają zwykle zgiętą postawę, a wszystkie duże stawy są zgięte. Często jedno ramię zwisa bezwładnie i nie porusza się z nim.
• Mimika zmniejszające (hypomimia) mimika staje się bardziej sztywna - jest znany także jako „zamaskowany” powierzchni. Kąciki ust stoją nieruchomo, powieki zamykane są rzadziej niż zwykle. Pacjenci z chorobą Parkinsona często wydają się być niezainteresowani i bezinteresowni.
• Zaburzenia mowy: język staje się cichszy i bardziej monotonna wraz z postępem choroby. Często osoby dotknięte chorobą stają się coraz szybsze pod koniec zdania, a następnie pomijają części słowa lub powtarzają się.
• Emocji często nie można już jasno wyrazić.
• Trudności w połykaniu prowadzą do wzrostu śliny w ustach, a tym samym do wydzielania śliny.
• Zmniejszająca się koordynacyjna mobilność lub zręczność może powodować różne problemy w życiu codziennym, na przykład podczas pisania, rękodzieła, zapinania guzików i wiązania sznurówek.
• Krój może zmienić ogólny, staje się mniejsze („micrograph”).

Sztywność mięśni (sztywność)

Rękami i nogami osoby dotkniętej chorobą trudno jest poruszać biernie z powodu zwiększonego napięcia mięśniowego („odporność na woskowinę”). Osoby dotknięte chorobą odczuwają to jako sztywność i bolesne napięcie na całym ciele, a jednocześnie czują się słabo, ponieważ zwiększone napięcie mięśniowe musi zostać pokonane przy każdym ruchu. Szczególnie w nadgarstku przy próbie biernego przejścia może wystąpić tak zwane zjawisko koła zębatego: Stwarza to wrażenie, że w przegubie znajduje się koło zębate, nad którego zębami jest przesuwane.

Drżenie (drżenie)

Palce, dłoń lub ramię, a rzadziej noga, drżą, gdy odpowiednia część ciała jest w stanie spoczynku. Zwykle znika przy ukierunkowanych ruchach dotkniętych kończyn. Drżenie zwykle zaczyna się z jednej strony i ma zwykle częstotliwość od czterech do pięciu wstrząsów na sekundę. W przypadku stresu lub napięcia psychicznego drżenie może stać się bardziej zauważalne. Później w przebiegu choroby zajęte są obie połówki ciała.

Uwaga Opis choroby Parkinsona jako „paraliżu drżącego” jest spowodowany typowym występowaniem drżenia. Niemniej jednak około 30 procent osób dotkniętych chorobą nigdy nie odczuwa drżenia w przebiegu choroby.

Inną cechą charakterystyczną choroby jest tak zwane zjawisko obracania pigułek: osoba dotknięta chorobą pociera o siebie kciuki i palce wskazujące, jakby przesuwała między nimi piłkę lub pigułkę.

Zakłócenie stabilności postawy i bezpieczeństwa chodu

Innym głównym objawem choroby Parkinsona jest zaburzona stabilność postawy. Oznacza to, że odruchy, które normalnie utrzymują ciało w równowadze podczas ruchu, są zaburzone. W rezultacie nieprzewidzianych ruchów nie można już łatwo zrekompensować. Można to wykazać, reagując na lekkie pchnięcie do tyłu: Zwykle takie pchnięcie można zrównoważyć szybkim krokiem do tyłu. Pacjenci z chorobą Parkinsona nie są w stanie tego zrobić i mają tendencję do upadków lub wykonywania kilku małych kroków, aby to zrekompensować.

Jakie inne objawy mogę wystąpić?

Oprócz głównych objawów, choroba Parkinsona ma często inne, głównie niemotoryczne zaburzenia. Jednak nie muszą one być obecne lub ich nasilenie może się znacznie różnić między osobami dotkniętymi chorobą.

Możliwe objawy towarzyszące obejmują:

• Objawy sensoryczne : zaburzenia czucia (dysestezja), ból, zaburzenia węchu.
• Objawy wegetatywne: zwiększona produkcja sebum na twarzy (łojotok), zaburzenia ciśnienia krwi (spadek ciśnienia krwi w pozycji stojącej), regulacja temperatury, funkcja pęcherza i jelit oraz funkcje seksualne.
• Objawy psychiczne: głównie lęk, depresja, frustracja, zagubienie, zachowania obsesyjno-kompulsywne.
• Zaburzenia snu: żywe i nieprzyjemne sny związane z mówieniem i gwałtownymi ruchami.
• Objawy poznawcze: np. Zaburzenia uwagi, pamięci, popędu i rozumowania, w zaawansowanym stadium demencji.

Zdrowie psychiczne pacjentów z chorobą Parkinsona jest często silnie zestresowane. Oprócz narastających ograniczeń fizycznych, niepokój, nastroje depresyjne itp. Prowadzą również do znacznego obniżenia jakości życia. Ponadto choroba Parkinsona często prowadzi do zaburzeń pamięci, a nawet demencji.

Szczególnie na początku choroby odpowiednia terapia może doprowadzić do znacznej poprawy objawów, a tym samym do poprawy jakości życia większości pacjentów. Więcej na ten temat: Choroba Parkinsona: terapia