HCM - Kardiomiopatia Przerostowa

Spisu treści:

HCM - Kardiomiopatia Przerostowa
HCM - Kardiomiopatia Przerostowa

Wideo: HCM - Kardiomiopatia Przerostowa

Wideo: HCM - Kardiomiopatia Przerostowa
Wideo: Kot z kardiomiopatią przerostową (HCM), w świetle lewego przedsionka widoczna skrzeplina 2024, Marzec
Anonim

Kardiomiopatia przerostowa

Kardiomiopatia przerostowa (HCM) jest chorobą dziedziczną, w której dochodzi do pogrubienia mięśnia sercowego (hipertrofii). Może wystąpić już w wieku niemowlęcym, ale objawy zwykle pojawiają się dopiero między 30 a 50 rokiem życia. Co roku występuje od dwóch do trzech nowych przypadków na 100 000 osób. Mężczyźni chorują częściej niż kobiety.

W większości przypadków ściana lewej komory jest pogrubiona. W rezultacie tętnice wieńcowe nie mogą już dostarczać do mięśnia sercowego wystarczającej ilości tlenu. Mięsień nie jest już w stanie pompować wystarczającej ilości krwi do krążenia.

nawigacja

  • Kontynuuj czytanie
  • więcej na ten temat
  • Porady, pliki do pobrania i narzędzia
  • Jakie są objawy?
  • Jak stawia się diagnozę?
  • Jak leczy się kardiomiopatię przerostową?

Rozróżnia się dwie formy:

  • przerostowa kardiomiopatia bezzatorowa bez zwężenia lewej komory;
  • Kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu ze zwężeniem lewej komory: zwykle wiąże się z cięższymi objawami.

Jakie są objawy?

Kardiomiopatia przerostowa może pozostać niezauważona przez lata, ponieważ często początkowo nie powoduje żadnego dyskomfortu. Występują one najczęściej między 30 a 50 rokiem życia, a rzadko później. Jeśli chodzi o dyskomfort, zwykle są to następujące objawy:

  • Trudności w oddychaniu podczas wysiłku lub w zaawansowanych przypadkach nawet w spoczynku,
  • Zmniejszenie wydajności,
  • Czuć się słabym,
  • Ucisk w klatce piersiowej (dławica piersiowa) spowodowany niedostatecznym dopływem krwi do zgrubiałego mięśnia sercowego,
  • Kołatanie serca (spowodowane nieregularnym biciem serca),
  • Zawroty głowy,
  • nagła utrata przytomności,
  • Półomdlały,
  • ostra niewydolność serca.

Jak stawia się diagnozę?

Najpierw przeprowadza się wywiad i badanie fizykalne. Dalsze metody diagnostyczne to EKG lub długoterminowe EKG, USG serca (echokardiografia), RTG klatki piersiowej i, jeśli to konieczne, badanie cewnikiem serca. W tym celu wprowadza się cewnik przez dużą żyłę (np. W pachwinie) i wprowadza przez układ żylny do serca. Tutaj niewielką ilość tkanki usuwa się małymi kleszczami. Zwykle wystarczające jest znieczulenie miejscowe w miejscu wejścia cewnika.

Jak leczy się kardiomiopatię przerostową?

Generalnie należy unikać przeciążenia serca poprzez odpoczynek fizyczny. Dostępne są różne opcje leczenia:

  • Leki: np. Beta-blokery lub werapamil, leki przeciwzakrzepowe (zwłaszcza w zaburzeniach rytmu serca).
  • Operacje - w zależności od zakresu i rodzaju zmian:

    • Częściowe usunięcie zgrubienia ściany lewej komory w ramach badania cewnika sercowego lub zabiegu chirurgicznego,
    • Wszczepienie defibrylatora,
    • Transplantacja serca.

Najczęstszymi powikłaniami są narastająca niewydolność serca i ostra niewydolność serca, a także zagrażające życiu komorowe zaburzenia rytmu. Rokowanie w kardiomiopatii przerostowej różni się znacznie w zależności od osoby. Bez terapii każdego roku umiera około 2,5 procent osób dotkniętych chorobą, a około 1 procent terapii. Osoby, u których rozwija się HCM w dzieciństwie i okresie dojrzewania, mają niekorzystne rokowania. Z drugiej strony jedna na cztery osoby z HCM dożyje 75 lat.