Spisu treści:
- Kardiomiopatia przerostowa
- Jakie są objawy?
- Jak stawia się diagnozę?
- Jak leczy się kardiomiopatię przerostową?
Wideo: HCM - Kardiomiopatia Przerostowa
2024 Autor: Wallace Forman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:10
Kardiomiopatia przerostowa
Kardiomiopatia przerostowa (HCM) jest chorobą dziedziczną, w której dochodzi do pogrubienia mięśnia sercowego (hipertrofii). Może wystąpić już w wieku niemowlęcym, ale objawy zwykle pojawiają się dopiero między 30 a 50 rokiem życia. Co roku występuje od dwóch do trzech nowych przypadków na 100 000 osób. Mężczyźni chorują częściej niż kobiety.
W większości przypadków ściana lewej komory jest pogrubiona. W rezultacie tętnice wieńcowe nie mogą już dostarczać do mięśnia sercowego wystarczającej ilości tlenu. Mięsień nie jest już w stanie pompować wystarczającej ilości krwi do krążenia.
nawigacja
- Kontynuuj czytanie
- więcej na ten temat
- Porady, pliki do pobrania i narzędzia
- Jakie są objawy?
- Jak stawia się diagnozę?
- Jak leczy się kardiomiopatię przerostową?
Rozróżnia się dwie formy:
- przerostowa kardiomiopatia bezzatorowa bez zwężenia lewej komory;
- Kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu ze zwężeniem lewej komory: zwykle wiąże się z cięższymi objawami.
Jakie są objawy?
Kardiomiopatia przerostowa może pozostać niezauważona przez lata, ponieważ często początkowo nie powoduje żadnego dyskomfortu. Występują one najczęściej między 30 a 50 rokiem życia, a rzadko później. Jeśli chodzi o dyskomfort, zwykle są to następujące objawy:
- Trudności w oddychaniu podczas wysiłku lub w zaawansowanych przypadkach nawet w spoczynku,
- Zmniejszenie wydajności,
- Czuć się słabym,
- Ucisk w klatce piersiowej (dławica piersiowa) spowodowany niedostatecznym dopływem krwi do zgrubiałego mięśnia sercowego,
- Kołatanie serca (spowodowane nieregularnym biciem serca),
- Zawroty głowy,
- nagła utrata przytomności,
- Półomdlały,
- ostra niewydolność serca.
Jak stawia się diagnozę?
Najpierw przeprowadza się wywiad i badanie fizykalne. Dalsze metody diagnostyczne to EKG lub długoterminowe EKG, USG serca (echokardiografia), RTG klatki piersiowej i, jeśli to konieczne, badanie cewnikiem serca. W tym celu wprowadza się cewnik przez dużą żyłę (np. W pachwinie) i wprowadza przez układ żylny do serca. Tutaj niewielką ilość tkanki usuwa się małymi kleszczami. Zwykle wystarczające jest znieczulenie miejscowe w miejscu wejścia cewnika.
Jak leczy się kardiomiopatię przerostową?
Generalnie należy unikać przeciążenia serca poprzez odpoczynek fizyczny. Dostępne są różne opcje leczenia:
- Leki: np. Beta-blokery lub werapamil, leki przeciwzakrzepowe (zwłaszcza w zaburzeniach rytmu serca).
-
Operacje - w zależności od zakresu i rodzaju zmian:
- Częściowe usunięcie zgrubienia ściany lewej komory w ramach badania cewnika sercowego lub zabiegu chirurgicznego,
- Wszczepienie defibrylatora,
- Transplantacja serca.
Najczęstszymi powikłaniami są narastająca niewydolność serca i ostra niewydolność serca, a także zagrażające życiu komorowe zaburzenia rytmu. Rokowanie w kardiomiopatii przerostowej różni się znacznie w zależności od osoby. Bez terapii każdego roku umiera około 2,5 procent osób dotkniętych chorobą, a około 1 procent terapii. Osoby, u których rozwija się HCM w dzieciństwie i okresie dojrzewania, mają niekorzystne rokowania. Z drugiej strony jedna na cztery osoby z HCM dożyje 75 lat.